Het resultaat -na 2 kruiwagen vol onkruid- mag er best zijn, vind ik zelf:
De Japanse Esdoorns komen zo veel beter tot hun recht! De rode hebben we gekocht als 'geboorteboom' toen onze oudste geboren werd. De roos die er recht voor staat, is de geboorteplant van de jongste. Helaas heeft die flink te lijden gehad van een verhuizing en van het onkruid. Hopelijk trekt het weer bij. De twee geboorteplanten zijn zo geplant, zodat de oudste de jongste kan beschermen. Best een mooie gedachte dus.
De groene esdoorn hebben we gekregen van mijn schoonmoeder en zo is het net een familie-stukje in de tuin 
Rondom moeten nog meer planten komen uiteraard, ik heb er nu alvast wat eenjarigen in gezet en achterin een rij stokrozen die ik opgekweekt had uit zaadjes.
Achterin ligt ook een voetpadje, vanaf het terras naar de waterval. Ik vind het zelf erg leuk om te kijken naar het water en doe dat ook best regelmatig. Om dan elke keer omzichtig door de tuin te moeten lopen, is onhandig. Vandaar het besluit om gelijk ook wat tegels te plaatsen.
En zo was ik bezig vanavond met de stokrozen planten en ben ik gewoon eens gaan zitten. Midden in de tuin, op het zand, naast de waterval. De laatste reep zonneschijn scheen op de bomen aan de andere kant van de vijver en daar ontwaarde ik een hele familie (of misschien wel twee) koolmeesjes. Volgens mij waren ze aan het uitvliegen! Ik heb zeker 20 minuten daar gezeten om gewoon te kijken naar ze.
Ondertussen zag ik uiteraard nog meer vogels. In de verte zag ik wat zwart-wits wegvliegen; een ekster. Boven mijn hoofd hoorde ik regelmatig het doffe geklap van duivenvleugels. Voor me, in de rand van de vijver, nestelt een klein vogeltje die af en toe kwam aanvliegen, wat insecten in het nest duwde en weer wegvloog. Ik ben er helaas nog niet achter welk vogeltje het is. Een winterkoninkje scheerde over mijn hoofd om in de moerbei naast me te landen en een kraai kraste hoog in de lucht terwijl hij over de tuin heen vloog. Ik heb genoten!
没有评论:
发表评论