Seç Bakalım « Sokak Feneri

Seçimler kapıda. Herkes bir şey bekliyor. Herkesin umutları var. Umutlu olana ne mutlu. Eskiler periyodik bakım yaptıracak, sıfırlar nur topu gibi gıcır gıcır gelecek, cıvıl cıvıl bir parlamentomuz olacak.

Daha ne olsun?

Kimi sağ seçmen, sırf sol olmasın diye CHP yerine AKP'ye oy verecek.

Kimi sol seçmen, sırf AKP olmasın diye sosyalist adaylar yerine CHP'ye oy verecek.

Kimi Müslümanlar, eskiden "batı tipi fahişelik rejimi" olarak kabul ettiği demokrasiyi ilerlettiği, darbelere dur dediği, darbecileri hallaç pamuğu gibi attığı, demokrasi için zararlı neşriyatı daha yazılmadan bertaraf ettiği için "ileri demokrat" AKP'yi tercih edecek.

Kimi seçmen, kararsız kalmaya devam edecek, kimi "seçmiyorum" diyecek.

Oy dağılımını düzenleyen bilgisayar sistemine dışarıdan müdahale edilerek AKP'yi yarışa yüzde on daha ileriden başlatan bir tezgah var diye düşünen seçmen, Bush'un kazanamadığı seçimin galibi olarak nasıl başkan koltuğuna oturduğunu örnek veriyor.

Ta oralara gitmeye gerek yok, "bütün iş bir elektrik kesintisine bağlı" diyen de var.

Sevgili seçmen… Onu bunu boşver, beni dinle.

CHP'den sol diye korkuyorsun ya… öyle değil.

AKP'den dinci, minci, islamcı diye korkuyorsun ya… öyle değil.

Sistem, onu daha iyi yeniden üreteni dümene oturtuyor. Olay bu.

Kapitalizm, kaptanın cinsiyetine bakmaz. Tuttuğu takıma da.

İki partili bir sistem isteniyor, öteki partiler kırıntı, konu mankeni, fon.

Demokrat Parti: AKP

Cumhuriyetçi Parti: CHP

Aynı ceketin sağ ve sol cebi.

Ne rengini seçme hakkın var, ne kumaşını, ne modelini.

Dışarıda kalan el üşüdüğünde, el değiştireceksin.

Seçme hakkın bu kadar.

Bu kadar borçlanma, özelleştirme, caf caf, entrika, harcanan trilyonlar sen daha mutlu olasın diye değildi.

"İyi, güzel, tamam, hoş… da; sen niye o şarkıları yazdın o zaman" diyebilirsin, sevgili seçmen.

1-) CHP, babamla birlikte tanıdığım partidir. Ortaokul ve Lise çağlarımda yeri var. Babamı seviyorum. Bugüne kadar ona iki dirhem faydam dokun(a)madı. Hayatım boyunca köpek gibi çalıştım, "Adam" da olamadım ne yazık ki. Memlekete her gittiğimde, masamızda hiç rakı olmadı ama onunla memleket meseleleri üzerine tartıştık, dışarıdan bakanlar kavga ediyoruz sandı. Artık tartışamıyoruz. Farkında olsa da olmasa da, onun mutlu olabileceği bir şey yapmışım herhalde.

2-) Müzisyen dostum Onur Akın, yerel seçimler sırasında Kılıçdaroğlu için bir şarkı yapalım dedi, yaptık. Kılıçdaroğlu serüveni CHP genel başkanlığına kadar uzamasaydı o şarkı da unutulacaktı, başka bir genel başkan için yeni bir şarkı yazmak aklımın ucundan bile geçmeyecekti. Aynı kapıya çıksa da çıkmasa da, ben o şarkıyı CHP değil, Kılıçdaroğlu için yazdım. CHP ile organik hiçbir bağım yok, üstelik, geçen genel seçimlerde ÖDP'nin Rize milletvekili adaylarından biriydim. ÖDP ile de organik bir bağım yok, içinde gençlik yıllarımı paylaştığım, aynı devrimci hamurla yoğrulduğum arkadaşlarım var.

3-) Görgüsüzlüğe, tepeden bakmaya, tesbihli ve abdestli soygun düzenine, tahammül edemiyorum. Alabilir miyim bilmiyorum, ama artık nefes almak istiyorum. Midem bulanıyor, kusmak istiyorum. AKP ileri demokrasisi sağlığımı bozdu benim. Senin bozmadı mı? Yokluğumuz, beş parasızlığımız, uykusuzluğumuz, baş ağrımız yine devam edecek, AKP gitse de onun eliyle yerleştirilen yeni düzen devam edecek. Ama gitsin artık bunlar. Gitmiyorsa zayıflasın.

Soframıza çöküp ekmeğimizi alanlar bari karşımızda burun karıştırmasınlar. Bunu söylemek, "burun kırmak için öfke biriktirmeyi bırakalım" demek değildir.

4-) Bu kadar.